Historyczny przełom, jaki nastąpił w roku 1989, umożliwił sformalizowanie tej działalności. W 1990 roku trójka lekarzy:
dr Jerzy Jarosz, doc. dr Halina Hattowska oraz dr Hanna Tchórzewska, rehabilitant, wspólnie ze specjalistami innych dziedzin (socjologii – dr Jerzy Drążkiewicz, wybitny znawca ruchu hospicyjnego, prawa – mec. Roma Perestaj, architektury – Jerzy Górnicki i inżynierii – Witold Ignaczuk, Marek Kos) powołali do życia Fundację Hospicjum Onkologiczne.
Pierwszą siedzibą Fundacji była Poradnia Przeciwbólowa w ursynowskim Centrum Onkologii, drugą – małe pomieszczenie w budynku Wydziału Biologii UW. Od tego momentu do zespołu twórców Fundacji dołączył również dr Ryszard Szaniawski, pierwszy i wieloletni Prezes Zarządu.
W 1991 roku pojawiły się pierwsze pieniądze
W roku 1996 ukończono budowę hospicjum stacjonarnego dla 23 pacjentów, w 2009 nastąpiła jego rozbudowa. Dziś opieką hospicjum stacjonarnego może być objętych jednocześnie 34 chorych.
Każdego roku nasze pielęgniarki, lekarze, psycholożki, rehabilitantki obejmują fachową opieką paliatywną około 2300 chorych i ich rodzin w opiece domowej oraz około 1000 pacjentów w hospicjum stacjonarnym.
Kontrakty z Narodowym Funduszem Zdrowia i dotacje z Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy zapewniają ok. 60% rzeczywistych kosztów leczenia i opieki.
Brakującą część środków Fundacja pozyskuje dzięki ofiarności wszystkich, którzy rozumieją potrzebę pomagania chorym i ich rodzinom.
Nasza Fundacja nie jest przytułkiem ani miejscem dla odrzuconych i bezdomnych, a pobyt w hospicjum nie oznacza rezygnacji z fachowej porady lekarskiej!
Dzięki medycynie paliatywnej, pomocy psychologicznej i duchowej, nasi Pacjenci są w dalszym ciągu leczeni i żyją bez bólu. Żyją godnie przez resztę swego życia, bez względu na to, ile im tego życia pozostało. Mamy nadzieję, że społeczność ursynowska nie pozostanie obojętna na losy naszych podopiecznych.